Bazen özür dilemek gelir içimden neden mi? Normal hayatta gayet sakin ve
eğlenceli hatta uyumlu biri iken çalışırken bazen kendimden geçerim. Kendimi
öylesine kaptırır ve yaptığım işe odaklanırım ki o an sadece yaptığım işin
hakkını vermektir tek düşüncem. İşte böyle zamanlarda bazı dostlar ve
arkadaşlar neyin var diye yanıma geldiklerinde ise aslında hiçbir şeyim yoktur
sadece kafamda yapmam gereken şeyler olduğu için orda olsam da aslında başka
yerdeyimdir.
Hep dua ederim Allah utandırmasın diye…
Bana ve benim ekibime inanlara karşı beni mahcup çıkarma diye dualar ederim.
Öyle çok hava atmak benim ve ekibimin işi değildir. Biz yaptığımız işlerle
fark edilip takdir edilmeyi severiz.
Hepimizin dişi tırnağındadır.
Öyle ego ile falan da bizim işimiz yoktur.
Tek ilgilendiğimiz şey ise yaptığımız işin sonucu ya da sonuçlarıdır.
Başka hiçbir şey umurumuzda bile değildir.
Her kim ne derse desin bizi inandığımız ve bildiğimiz yoldan çıkartamaz.
Aylardır uğraştığımız projenin finalini geçen Pazar günü hep birlikte
yaşadık. Yorgun ama gururluyuz.. Hülya Cup Senior Tenis Turnuvasından
bahsediyorum. Projenin tüm paydaşları keyifli herkesin yüzü gülüyordu. Bu
yüzdendir ki o gece yastığa başımı
koyduğumda huzurla uyudum. Allah bir kere daha beni ve ekibimi utandırmadı...
Çok şükür, bin şükür....
0 yorum:
Yorum Gönder