Herkesin uykuya daldığı bir gecede parmak uçlarımda
yürüyüp, sessizce bahçeye çıktım. Derin bir sessizlik vardı. Bu sessizliği
aldığım nefesle bozdum ve gözlerimle en parlayan yıldızı aradım.
Tam da orada duruyor ve bana göz kırparçasına parlıyordu.
Bu sessizlikte yalnız olmadığımı düşündüm ve şükrettim. Bana benim herzaman
özel olduğumu hissettiren Serkan yani eşim aklıma geldi. Birden onun şevkatle
bakan gözleri geldi gözüme. Oysa ki içeride mışıl mışıl uyuyordu.
Derler ya bir bakış bazen herşeyi size ifade eder. Çok
fazla söze gerek yoktur o anlarda. Ben Serkan’ın bakışlarından ne demek
istediğini, gününün nasıl geçtiğini, neşesini ve hüznünü anlarım.
Yıl 2002 narkozun etkisinden yarı yamalak gözümü açtığımda
Seko’nun kucağında duran oğlumuzu gördüm. Bu sefer bana bakmıyordu. Bana
baktığı gibi bakmıyordu. Ama onun bakışlarından oğluna neler anlattığını ben
görebiliyordum.
“Oğlum hoşgeldin dünyamıza, ben senin babanım. İyi ve kötü
anında her zaman beni ve bizi yanında göreceksin. Babam bana ne öğrettiyse tüm
bildiklerimi, hayattan öğrendiğim doğruları ve hatta yanlış olanları bile
seninle paylaşacağım. Seni kucağıma alınca baba olduğumu anladım.” İşte o an
Serkan’ın gözlerinden dökülen kelimelerdi bunlar...
Gözünü kapatıp açtığında ise Serkan;
“Anne, Tuvan’ı alırmısın…” diyerek gözünden akan bir damla
yaşı sildi ve yanıma geldi ve dedi ki;
“Teşekkür ederim Sevgilim. İyi misin ağrın varmı?”
Son Söz;
Hayat arkadaşım, yoldaşım, eşim “Babalar Günün Kutlu
Olsun”
0 yorum:
Yorum Gönder