"Sanatçı kelimesi hak edinilmesi gereken bir kelime o yüzden herkes fotoğrafçı olabilir ama fotoğraf sanatçısı olamaz."B.Gerede
Düşünüyorum da ne yazmam gerek, taktım kulaklıklarımı geriye dönüp o günü yaşamak ve hatırlamak istedim. İşi gücü birakıp yazmak istiyorum bu yazımı. Yürekten... Kent Meydanı AVM’de güzel bir sergiydi inşallah gezmişsinizdir. Sergiye dair değil yazmak istediklerim. Yazsam da görmediyseniz, duygularımı ve ifadelerimi anlatmakta zorlanırım size. Sergi sonrası günün yorgunluğunu atmak için ‘hadi güzel bir yemek yiyelim’ dedik. Bennu iskender’in yanında şarap içmek istedi. Hoştu, neden olmasın ben denemedim sen dene dedim. Engin Yürük sağolsun biz mekana giderken her şeyi çözmüştü. Gece değildi güzel olan asıl paylaşımlardı, güzel olan sohbetti. Ortam, sohbet birde üstüne yemeklerde şahane olunca çok güzel bir gece geçirdik. Uzun zamandır kimselerle konuşamadığım konuları konuştuk. O tecrübelerinden, ben izlenimlerimden yola çıktım. İş, güç, aile ve çocuklar konuştuklarımız tabi kendimize özel. Bazen böyle durumlarda kendinizi inanın mutlu hissediyorsunuz. Yeni tanıştığınız ama aynı dili konuştuğunuz insanlar karşınıza çok nadir çıkıyordur. Kendi çekirdek dünyamda yaşıyorum ben. Aslında sizler için kapalı bir kutuyum. Sadece beni gördüğünüz ve duyduğunuz kadar tanıyorsunuz. Bilin ki ben mutlu bir insanım, yarınlarım umutla dolu.
"Hayatı her şeye rağmen sevmek. Bu hayatta bir şansınız var, onu en iyi şekilde yaşamak gerek."B.Gerede
Klasik bir soruyla başlayalım. Fotoğraf serüveniniz nasıl ve ne zaman başladı? 13 yaşında büyükbabam bana bir fotoğraf makinesi verdi çok kıymetli bir makineydi. O gün bugündür fotoğraf çekiyorum.
Çektiğiniz modellerde sizi etkileyen ne oluyor? Neye göre karar veriyorsunuz modellerinizde?
Modelin duruşuna dikkat ediyorum, illa güzel olması gerekmiyor. Gözleri ve duruşunda ki ifade benim için çok önemli.
Kendi fotoğraflarınızı çekerken ne önemli sizin için?
Her zamanki halimden biraz çıkıp, kendime farklı bakmak ve farklı görmek.
Gelişen teknolojiyle manuel makinelerin yerini dijitaller aldı ve artık büyük bir kitle kendini fotoğraf sanatçısı olarak ilan ediyorlar. Bu konu ile ilgili düşünceleriniz neler?
Fotoğraf sanatçısı değil de, fotoğrafçı olarak ilan edebilirler. Herkes sonuçta bir şeyler çekiyor ve yayınlıyorlar. Ama sanatçı kelimesi hak edinilmesi gereken bir kelime o yüzden herkes fotoğrafçı olabilir ama fotoğraf sanatçısı olamaz.
Teknolojinin gelişmesiyle yaratıcılığa katkı sağlandı mı?
Farklı bir şekilde katkı sağlandı. Klasik olan fotoğraflar teknolojinin ve dünyanın gidişatına uydu. Mesela photoshop ve dijitalizm… Onlar başka bir sanata yol açtı.
Peki siz fotoğraflarınızda photoshop kullanıyor musunuz sıklıkla?
Çok az kullanıyorum, sadece bir laboratuar olarak kullanıyorum. Üstlerinde çok oynama yapmıyorum. Çektiğim fotoğraflar bir şey eklemiyorum. Bir kafa ya da görüntü alıp, diğer fotoğrafla birleştirmiyorum. Orjinalliği çok bozmadan kullanmaya çalışıyorum.
Sizin için yaratıcılık nedir?
Fotoğrafta yaratıcılık olması için; bir düşüncenin olması lazım, fikrin olması lazım, bir konseptin olması lazım. Onu tek başına da yapabilirsin ama hepsini toparlayıp iş ve elbirliğiyle ortaya çok güzel bir sonuç çıkarabilirsin.
Fotoğraftan başka bir hobiniz var mı
Okumayı seviyorum, resim yapıyorum ve ata biniyorum.
Sizin beğendiğiniz fotoğrafçılar?
Jiri Buller, Annie Leibovitz, Cristina Ryan’ın fotoğraflarını beğeniyorum.
Bu serginiz için birçok araştırma yapmışsınız cinayet ve intiharlar üzerine. Nasıl karar verdiniz böyle bir konsepte?
2 sene boyunca bu sergi için araştırma yaptım. Bu konuyu seçmemin nedeni de; bir Türk olarak hep yurtdışında bulundum ve Türk gelenekleri çok ilgimi çekmişti. İlk sergimde bunu biraz işlemiştim gelenek ve kadınların çektiği ızdıraplar yüzünden o sanki beni bir ön çalışma gibi bu konsepte itti. Bu mevcut bir konu, fazla işlenmiyor.
Bir dönem oyunculukta yaptınız, bu tarz projeler var mı yakınlarda?
Hüseyin Çağlayan gibi önemli sanatçılarla tekrar çalışabilirsem çalışırım seve seve.
Fotoğraflarınızda tarzınızı yansıtan kelime nedir?
Depresif olarak adlandırabiliriz ama ‘çiğ’ sergimle sanırım değişti artık bu kelime.
Enerjik olmanız ve de hoş görünmeniz kişiliğiniz mi yoksa özel bir çaba sarf ediyor musunuz?
Herhalde hayata bakışım, direncim, kendi ayaklarımın üstüne basmak, yaşanan o kadar depresif, zor, kötü anlar bile olsa hayatı her şeye rağmen sevmek. Çünkü kötü anlar, güzel şeyler doğuruyor. Bu hayatta bir şansınız var, onu en iyi şekilde yaşamak gerek.
Şanslı biri misiniz?
Benden bin kat daha şanslı insanlar var etrafımda. Şansımı kendim yaratıyorum diyelim. Bu noktaya kimseden yardım almayarak, bir emek sarf ederek geldim. Bu şanssa bilemem.
Bennu Gerede uyanınca ilk ne yapar?
Yüzünü yıkar, dişlerini fırçalar yoksa gözlerini açamıyorJ Kahve içer ve çocuklarına kahvaltı hazırlar, ondan sonra onları servise yollar, sonra bazen tekrar yatar, yatmazsa da işleri varsa onları yapar, yoksa spora veya at binmeye gider.
0 yorum:
Yorum Gönder